W polskim kodeksie karnym kilka lat temu pojawiło się nowe przestępstwo, tzw. stalking (od roku 2011 liczba skazań za przestępstwo z art. 190a kodeksu karnego wzrosła ponad dwudziestodwukrotnie). Stalking - uporczywe nękanie powodujące uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotne naruszenie prywatności zagrożone jest karą pozbawienia wolności do 3 lat (art. 190a § 1 KK) a w przypadku targnięcia się na własne życie – do lat 10 (art. 190a § 3 KK).
O uporczywym zachowaniu się sprawcy przestępstwa przewidzianego w art. 190a KK świadczy szczególne nastawienie psychiczne polegające na nieustannym nękaniu pomimo sprzeciwu pokrzywdzonego. Skutkiem zachowania się agresora musi być wytworzenie się u pokrzywdzonego uzasadnionego poczucia zagrożenia lub chociaż poczucia istotnego naruszenia jego prywatności. Zabronione jest podszywanie się pod inną osobę, wykorzystywanie jej wizerunku lub innych danych osobowych w celu wyrządzenia jej szkody majątkowej/osobistej. Ściganie stalkingu następuje na wniosek pokrzywdzonego, tzn. że dopiero przedłożenie przed organami ścigania wniosku od samego pokrzywdzonego, bądź też jego przedstawiciela ustawowego - w przypadku nieletniego pokrzywdzonego - doprowadza do ścigania sprawcy z urzędu. Wniosek ten nie jest potrzebny w przypadku zaistnienia zdarzenia z art. 190a § 3 KK.
Stalking coraz częściej występuje również w internecie. W przypadku gdy ktoś założył na twoje dane fałszywe konto np. na facebooku, jak również twój wizerunek jest wykorzystywany w internecie w sposób sprzeczny z twoją wolą a nawet gdy ktoś umieszcza zdjęcia z twoim wizerunkiem, bądź też wizerunkiem osób Tobie najbliższych, które Cię poniżają i nie chcesz ich sam upubliczniać to wszystko należy uznać za stalking. Poza wyżej wymienionymi sytuacjami, najczęstszym zjawiskiem stalkingu w internecie wydaje się, iż jest zamieszczanie obraźliwych komentarzy, opinii wobec nomen omen świeżo powstałej ofiary. Często również przy tego rodzaju sprawach mamy do czynienia z groźbą bezprawną czy znieważeniem.
Należy pamiętać, iż rekompensatą dla ofiary może być wysokie zadośćuczynienie otrzymane od samego sprawcy. Możemy w tym samym, rozpoczętym już postępowaniu karnym, domagać się otrzymania kwoty pieniężnej od oskarżonego. Pokrzywdzony posiada również drugą możliwość, otóż może wytoczyć powództwo cywilne. W sprawie prowadzonej przed Sądem cywilnym ofiara uzyskuje na ogół zdecydowanie wyższe zadośćuczynienie niż w czasie procesu karnego.
Wrzechobecną praktyką jest pisanie przez sprzedawców (przedsiębiorców) w serwisach np. takich jak Allegro, że nie odpowiadają oni za wysłany towar. Zapis ten jest niezgodny z prawem, gdyż do momentu otrzymania towaru przez konsumenta, za zaginięcie, lub uszkodzenie towaru odpowiada przedsiębiorca. Podstawa prawna – art. 548 § 3 Kodeksu cywilnego